Ontslag is (nog) niet aan de orde
Salesmedewerker Sander is 27. Hij meldt zich ziek. De reden: zijn manager zit hem continu op de huid, omdat hij zijn targets niet haalt. In de wekelijkse salesmeeting is Sander het voorbeeld van hoe het niet moet. De rest van het team kijkt lijdzaam toe. Ze zijn zelfs blij dat zij niet het mikpunt zijn.
Nog voor Sander bij de bedrijfsarts zit, heeft hij een mail van HR in zijn inbox. Of hij morgen op basis van artikel 5.1 van het leasereglement de Tesla komt inleveren. Afwezigheid vanwege ziekte betekent: inleveren.
Ongeloofwaardig? Valt in de praktijk best mee. Of tegen. Het is maar hoe je het bekijkt.
Ziek en dus niet meer aan het werk?
Ondertussen geeft Sander het liever niet toe, maar hij is opgelucht. Voorlopig niet meer aan het werk. Die Tesla vindt hij wel een dingetje. Maar zich strijdbaar opstellen, gaat nu niet. Zijn partner is al blij als hij voor 12.00 uur zijn bed uitkomt.
Sander vertelt de bedrijfsarts uitgebreid over het onrecht dat hem is aangedaan door zijn manager. Volgens de bedrijfsarts is de oplossing dat hij op korte termijn met zijn manager om tafel moet. Gewoon een kop koffie om de lucht te klaren en dan kan hij daarna weer aan de slag. De bedrijfsarts heeft de ziekmelding van Sander bestempeld als ‘situationeel’. De situatie op het werk maakt hem ziek, maar daardoor is hij nog niet medisch arbeidsongeschikt.
Meewerken aan re-integratie
Als Sander weigert om koffie te drinken met zijn manager dan heeft hij een probleem. Hij moet vanaf nu namelijk alle medewerking verlenen aan inspanningen die erop gericht zijn om de oorzaken van de situatieve arbeidsongeschiktheid weg te nemen.
Werkt hij onvoldoende mee dan komt het misschien wel voor zijn rekening dat hij niet werkt. Dat geeft zijn werkgever dan een mogelijkheid om geen loon meer door te betalen. Dit luister natuurlijk nauw en verschilt per geval.
In gesprek blijven
De meeste experts zijn het wel eens. Iedereen zegt dat communicatie en wederzijds begrip essentieel zijn in de omgang met zieke werknemers. Communicatie over wat de knelpunten zijn waardoor dat werk nu even niet volledig uitgevoerd kan worden.
Wederzijds begrip over wat dat over en weer betekent. Het uitgangspunt is dat een werknemer echt niet voor zijn lol thuis zit. Aan de andere kant moet ook niet onderschat worden wat de consequenties voor de werkgever en de collega’s zijn. De insteek moet zijn: de beste en snelste weg naar een goede re-integratie.
Ziek en toch ontslag?
Of ingeval van Sander: op een goede manier afscheid van elkaar nemen als het niet meer gezellig wordt. Zelfs zonder dossier, maar dan wel met een compensatie.
Dus?
Als een werknemer zich ziek meldt met werk gerelateerde klachten moet hij serieus genomen worden. Tegelijkertijd is inschakeling van een goede bedrijfsarts die door vage situaties heen prikt van groot belang. Het klinkt misschien gek uit de mond van een advocaat, maar met elkaar in gesprek blijven, voorkomt dit soort conflicten.
