Is de tussenbaan dé nieuwe flexibele arbeidsvorm – en werkt het ook?

Ik, volledig voorstander van payrolling en keihard tegenstander van uitzending? Mwah.

En nu komt het standaardantwoord van iedere advocaat: dat ligt eraan. Maar goed, afgelopen vrijdag sprak ik me tijdens een duo presentatie zonder enige kanttekening voor óf tegen uit over verschillende flexibele arbeidsvormen.

De MKB-ers in de zaal baalden van teveel vast, maar alleen maar flexibel is ook niet het fundament waar je een onderneming op bouwt.

Is de zogenaamde tussenbaan dan een oplossing waar iedereen blij van wordt?

Wat is een tussenbaan?

Tot voor kort was de tussenbaan een woord voor werk dat je deed totdat je je droombaan vond.

Nu heeft de Volkskrant de term gekoppeld aan een arbeidsovereenkomst voor vier jaar, maar één met geld dat beschikbaar is voor om- en bijscholing.

Vooralsnog is de tussenbaan een plan voor met name de supermarktbranche. Als het goed is, is die straks terug te vinden in de cao levensmiddelenbranche. Overigens heeft de vakbond CNV het liever over doorstroombaan.

Is de tussenbaan iets nieuws?

Nee, integendeel. Het is altijd al toegestaan om een eerste arbeidsovereenkomst te sluiten die langer is dan twee jaar. Als je daarna maar geen nieuwe arbeidsovereenkomst sluit, want dan heb je er één voor onbepaalde tijd.

Misschien ontstaat de verwarring door de ketenregeling op basis waarvan je drie arbeidsovereenkomsten mag sluiten binnen een periode van twee jaar. Een volgende arbeidsovereenkomst of één in de keten die de termijn overschrijdt zorgt voor een arbeidsovereenkomst voor onbepaalde tijd.

Wat is er dan zo anders aan de tussenbaan?

Het geld voor om- en bijscholing is het enige wat ik kan ontdekken dat enigszins nieuw is aan het plan.

Maar aan de andere kant: die scholingsverplichting geldt voor elke werkgever.

Misschien is het nieuwe dat scholing nu echt afgedwongen wordt en er duidelijke afspraken vóóraf op papier komen?

Waarom dan een tussenbaan?

Als werkgever heb je personeel dat lang genoeg mee loopt in je bedrijf om mee te werken aan de fundamenten van je bedrijf. Maar je weet ook dat er vanzelf een einde komt aan de samenwerking zonder onderhandelingen en procedures.

Voor de werknemer belooft de tussenbaan een periode van baanzekerheid gevolgd door een leven van werkzekerheid – dankzij de scholing. In het FD wordt gesproken over de noodzakelijke hervorming van de Nederlandse arbeidsmarkt die van onderop komt.

Iedereen blij?

Natuurlijk benadrukt de vakbond CNV dat deze ontwikkeling niet mag leiden tot nog minder vaste banen.

Werkgevers zien het wel zitten. VNO-NCW pleit al langer voor de tussenbaan. Ook werkgeversvereniging AWVN verwacht niet dat de plannen in de supermarktbranche de eerste en laatste zijn.

Dus hoe zit het nou?

1. De tussenbaan is dus niet zo’n nieuwe flexibele arbeidsvorm, maar erg bekend was die nog niet.
2. Het op voorhand maken van afspraken over scholing is wel zo duidelijk voor iedereen.
3. Scholing is altijd goed voor je bedrijf, voor je werknemers en vaak zelfs verplicht.
4. Je weet allebei waar je aan toe bent. De arbeidsovereenkomst eindigt van rechtswege na de overeengekomen bepaalde tijd.
5. De vraag is: durf je iemand voor langer aan te nemen? Mijn ervaring is dat de meeste werkgevers eerst kiezen voor een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd met een duur van ongeveer een halfjaar.

En nu?

Heb je een interessante kandidaat voor een vacature? Doe eens een voorstel voor een tussenbaan.

Maar let op! Alleen bij een eerste arbeidsovereenkomst of als er een andere regeling mogelijk is in de toepasselijke cao.