Had de personal assistant van Dotan geen geheimhoudingsbeding?

Het hele weekend vroeg ik het me af: had de voormalige medewerker van Dotan geen geheimhoudingsbeding?

Jarenlang was Marlous Hoogendoorn zijn persoonlijke assistente. Nu geeft ze tegenover de Volkskrant toe dat ze tenminste 45 profielen op sociale media verzonnen heeft.

Hoe kan het dat Marlous dit zo kan vertellen aan De Volkskrant zonder bang te zijn voor boetes?

Wat ging eraan vooraf?

De nepfans ‘reageerden’ vanuit hun nepprofielen. Zo kwam Dotan steeds op een positieve manier op Facebook en Twitter. Andere artiesten werden afgekraakt.

Dotan erkent in het begin van zijn carrière een aantal nepprofielen te hebben aangemaakt. De Volkskrant zocht het uit en heeft bewijs dat hij zelf opdracht gaf voor in ieder geval 10 van zulke profielen.

Er was een verzonnen ontmoeting met een leukemiepatiënt, waar de zanger behoorlijk veel credits voor kreeg in de sociale media. Hij erkent wel dat die ontmoeting niet heeft plaatsgevonden, maar niet dat hij die ontmoeting verzon.

Kon Marlous vrijuit praten tegen de krant?

Kennelijk wel. Ik ga ervan uit dat er geen geheimhouding is afgesproken tussen haar en Dotan.

En laat ik duidelijk zijn. Het gaat mij er niet om of Marlous het grootste gelijk van de wereld heeft dat zij naar de krant stapt. Het verhaal is niet alleen smeuïg, Dotan heeft natuurlijk gewoon iets grandioos doms gedaan.

Maar dat deed hij al helemaal als hij inderdaad geen geheimhoudingsbeding overeenkwam.

Hoezo een geheimhoudingsbeding?

In een geheimhoudingsbeding spreek je met je medewerker af dat hij tijdens, maar ook na afloop van het dienstverband, alles geheimhoudt waarvan hij moet begrijpen dat het delicate kwesties zijn. Uiteraard kun je het nog specifieker afspreken met elkaar.

Als je er dan later achter komt dat je (ex-)medewerker geheimen prijs geeft dan is hij een boete aan je verschuldigd. Meestal is dat per overtreding en soms ook voor elke dag dat hij de geheimhoudingverplichting overtreedt. Die boetes kunnen oplopen tot duizenden euro’s.

Een geheimhoudingsbeding heeft – in tegenstelling tot bijvoorbeeld een relatiebeding of een concurrentiebeding – vaak geen beperkte duur van één jaar ofzo. Dus zo’n beding geldt in principe voor altijd.

Dus een geheimhoudingsbeding had Dotan wel geholpen?

Ik ga ervan uit dat Marlous dan wel een paar keer had nagedacht of ze informatie had gedeeld met de pers.

Het zijn toch op zijn zachtst gezegd niet erg positieve berichten als je ex-medewerker stelt dat zij na het horen van een nummer op de radio moest gaan reageren vanuit de nepaccounts. Ook geeft ze aan dat ze in opdracht van Dotan aanpassingen heeft gedaan aan zijn Wikipedia-pagina.

En voor de cynici onder ons: het heeft wel zin om een geheimhoudingsbeding af te spreken

Al is het maar voor het afschrikkende effect.

In sommige gevallen is het zelfs reden voor ontslag, naast het betalen van boetes.
Of strikte geheimhouding in acht kan laten nemen over alle concurrentiegevoelige bedrijfsinformatie.

Dus wat nu?

Kortom, Dotan had niet alleen de nepprofielen niet moeten laten afsluiten, hij had ook een geheimhoudingsbeding moeten opnemen in de arbeidsovereenkomst.

En als hij wel een geheimhoudingsbeding sloot, raad ik hem aan Marlous een sommatie te sturen en zo nodig een procedure te starten.

Heb jij vragen over geheimhoudingsbedingen? Of het nu voor een arbeidsovereenkomst, een overeenkomst van opdracht of een vaststellingsovereenkomst is. Ik help je graag.